Magiczny klimat Bożego Narodzenia buduje między innymi choinka. Trudno nam uwierzyć, że zwyczaj ubierania świątecznego drzewka kiedyś był w Polsce i innych europejskich krajach nieznany. Kiedy i gdzie pojawiły się pierwsze choinki? Jakimi ozdobami kiedyś dekorowano choinki?
Najwcześniej zwyczaj przyozdabiania drzewka na święta Bożego Narodzenia pojawił się w Alzacji. To region, który leży na pograniczu Francji i Niemiec. W alzackich domach iglaste drzewka – jodły, sosny lub świerki – pojawiły się już na przełomie XV i XVI wieku. Zwyczaj ten krytykowany był przez wielu teologów katolickich, ale popierany przez Marcina Lutra. W Alzacji na choinkach zawieszano orzechy, ozdoby z papieru i rajskie jabłuszka.
Choinka
Bardzo szybko zwyczaj ubierania choinki stał się popularny nie tylko wśród protestantów, ale także wśród katolików. Najwcześniej choinka pojawił się we Francji i Anglii. W Polsce świąteczne drzewko pojawiło się dopiero na przełomie XVIII i XIX najpierw w zaborze pruskim. Zwyczaj ten przynieśli ze sobą pruscy urzędnicy i żołnierze. Od nich przejęła zwyczaj ten arystokracja, dopiero później szlachta i bogaci mieszczanie. Najpóźniej zwyczaj ubierania choinki przyjął się na wsiach. Tradycyjnie choinka w naszych domach powinna stać przynajmniej do 6 stycznia, czyli święta Trzech Króli. Najpóźniej drzewko wynosimy 2 lutego.
Tradycyjne ozdoby choinkowe to rajskie jabłuszka, orzechy i pierniczki
Do tradycyjnych ozdób należą także własnoręcznie wykonane ozdoby z wydmuszek, słomy, bibuły, papieru. Dzisiaj tak udekorowane choinki to jednak rzadkość. Szklane bombki, którymi dzisiaj najchętniej dekorujemy choinki pojawiły się w latach 50. XX wieku w Niemczech. Wykonał je Hans Greiner. Zamożni Polacy w XIX wieku sprowadzali bombki aż z dalekiej Norymbergi. Dzisiaj na choinkach nie płoną także świeczki. Zastąpiły je elektryczne lampki.
W bożonarodzeniową tradycję wpisało się ubieranie choinki. Nie wyobrażamy sobie świąt Bożego Narodzenia bez zielonego, udekorowanego bombkami i lampkami drzewka.