Strona główna » Pop-art czyli sztuka popularna

Pop-art czyli sztuka popularna

Termin pop-art został po raz pierwszy użyty przez brytyjskiego krytyka Lawrence Alloway w 1955 roku. Mianem tym określił on twórczość artystów, którzy byli związani z londyńską Grupą Niezależną. Alloway używając terminu „pop-art” zainspirował się napisem „pop”, który widniał na obrazie pędzla Ronalda B. Kitaja.

Cechy charakterystyczne dla pop-artu

Termin „pop” niezwykle trafnie określił podstawowe cechy nowego kierunku, który rozwijał się jednocześnie i niezależnie od siebie w Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych. Nowy kierunek wyjątkowo szybko się przyjął i równie szybko zyskał dużą popularność. Za jego początek przyjmuje się rok 1955, za koniec rok 1970. Pop-art to kierunek, dla którego inspiracją była kultura masowa. Artyści wykorzystywali najnowsze techniki. Chętnie sięgali do sitodruk i kolaż. Obrazy, którymi posługiwał się pop-art były proste i czytelne. Dla pop-artu charakterystyczne są żywe i kontrastujące ze sobą kolory. W galeriach sztuki i muzeach zaczęły pojawiać się banalne przedmioty: opakowania, puszki po coca-coli, produkty spożywcze. Obrazy powstawały ze śmieci i odpadów:” fragmentów komiksów i kolorowych czasopism, butelek, karoserii samochodowych.

Pop-art czyli sztuka popularna

Pop-art w Wielkiej Brytanii

Brytyjski pop-art narodził się w środowisku artystów związanych z londyńską Grupą Niezależną. Do jego powstania bezpośrednio przyczynił się John McHale przywożąc w 1954 roku z podróży do Stanów Zjednoczonych kilkanaście popularnych czasopism. Pierwsza wystawa brytyjskich artystów sztuki popularnej odbywał się w Whitechapel Art Gallery w roku 1956. Na wystawie zostało pokazanych 12 instalacji, które zostały zaprezentowane przez 12 zespołów składających się z architekta, malarza i rzeźbiarza.

Amerykański pop-art

Najbardziej głośną postacią amerykańskiego pop-artu jest Andy Warhol. Sławę i rozgłos zdobył malując obrazy, które przedstawiały puszki z zupą pomidorową marki Campbell oraz seria portretów Marylin Monroe, które artysta zaczął tworzyć po śmierci aktorki. Twórczość i poglądy głoszone przez Warhola budziły mnóstwo kontrowersji.

Podobne artykuły:

Dodaj komentarz

Back to top