Coraz częściej podwyższony poziom cholesterolu stwierdzany jest u dwudziesto- i trzydziestolatków. W grupie tej szczególnie dużo jest kobiet. Częściej problemy z sercem dotykały mężczyzn. W efekcie zmian tempa życia coraz częściej problemy z sercem mają także kobiety, którym do menopauzy jest jeszcze bardzo daleko.
Dwa oblicza cholesterolu
Cholesterol nie jest tylko naszym wrogiem, ale także sprzymierzeńcem. Jest niezbędny do produkcji niektórych hormonów (między innymi płciowych), kwasów żółciowych i witaminy D. Gdy jest go za dużo, odkłada się w naczyniach krwionośnych i je zapycha. Najbardziej niebezpieczny jest nadmiar cholesterolu LDL. To jego cząsteczki przyczepiają się do ścian tętnic i po pewnym czasie tworzą złogi, które zatykają tętnice i utrudniają dopływ krwi do serca. Cholesterol LDL odpowiada za wywołanie choroby wieńcowej, która bardzo często kończy się zawałem. Cholesterol HDL (nazywamy go „dobrym”) krąży razem z krwią,zbiera cholesterol LDL i przenosi go do wątroby, gdzie jest niszczony. Wysokie stężenie cholesterolu HDL chroni serce. Jego norma dla kobiet to minimum 50 mg/dl, a dla mężczyzn 40 mg/dl.
Badanie cholesterolu
Po raz pierwszy badanie poziomu cholesterolu warto zrobić już po ukończeniu 20. roku życia. Następne wykonujemy co 5 lat, ale tylko gdy wyniki są prawidłowe. Po 40. urodzinach badania robimy co 2, 3 lata. Po pięćdziesiątce – raz w roku. Ryzyko chorób układu krążenia u kobiet wzrasta w okresie menopauzy. Jest to efekt spadku produkcji estrogenów – do ich produkcji organizm wykorzystuje cholesterol. Gdy w okresie przekwitania zaczyna zmniejszać się ilość hormonów, poziom złego cholesterolu może wzrosnąć. Na badanie należy zgłosić się na czczo. Przerwa między ostatnim posiłkiem a pobraniem krwi powinna wynosić 12 godzin. Trzeba sprawdzić nie tylko cholesterol całkowity, ale także frakcje HDL i LDL. Frakcja LDL nie powinna przekraczać 70 – 130 mg/dl. Jeśli jego poziom jest zbyt wysoki, mamy powody się niepokoić. Powinniśmy się za to cieszyć mając podwyższony poziom frakcji HDL.
